ຄວາມອົດທົນ ແລະ ຄວາມອົບອຸ່ນຂອງໄມ້ກໍຄືຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ການອຸທິດຕົນຢ່າງເງິຍຂອງລາວຕໍ່ເຮືອນຫຼັງນີ້ເຊັ່ນກັນ!

ເຈົ້າຍັງຈື່ໄດ້ບໍ່ກັບຄວາມຈຳໃນວັຍເດັກຂອງເຈົ້າ?

ຮູບຮ່າງກ້ວາງຂວາງນັ້ນມັກຈະຍ່ອຕົວລົງເທິງພື້ນ, ວັດແທກຢ່າງລະມັດລະວັງ, ຕີ ແລະ ສອງແຊັດກັນເຂົ້າໄປ. ເຫືອງໄດ້ຕົກລົງເທິງພື້ນໄມ້ທີ່ລາວໄດ້ປູດ້ວຍຕົນເອງ, ເຫຼືອໄວ້ເຊິ່ງຮ່ອງຮອຍມືດນ້ອຍໆ. ລາວເວົ້າວ່າ, "ເຮືອນຄວນຈະເລີ່ມຕົ້ນຢ່າງໝັ້ນຄົງຈາກພື້ນໄປຂຶ້ນ."

ນັ້ນແລ້ວເປັນພໍ່, ຜູ້ສ້າງຈุดເລີ່ມຕົ້ນທີ່ອົບອຸ່ນ ແລະ ປອດໄພໃຫ້ກັບເຈົ້າ ໃນວິທີການຂອງລາວເອງ.

ເຖິງວ່າເຂົາອາດບໍ່ເກັ່ງໃນການສະແດງອາລົມ ແລະ ນ້ອຍຄັ້ງທີ່ຈະເວົ້າເຖິງຄວາມຮັກ. ແຕ່ຄວາມລະມັດລະວັງໃນການເລືອກແຕ່ລະແຜ່ນໄມ້ ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈໃນແຕ່ລະຄັ້ງທີ່ຕີໝາກໄມ້ລົງໄປ ມັນກໍບອກເຖິງຄວາມປ້ອງກັນທີ່ບໍ່ເວົ້າອອກມາ. ສິ່ງທີ່ເຂົາປູໄວ້ບໍ່ແມ່ນພຽງແຜ່ນໄມ້ເທົ່ານັ້ນ

ມັນຍັງເປັນພື້ນຖານອັນໝັ້ນຄົງອີກດ້ວຍ: ສະໜັບສະໜູນກ້າວທຳອິດທີ່ຍັງລື່ນລົງຂອງເຈົ້າ ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ເຈົ້າກ້າວໄປຕາມຝັນຂອງເຈົ້າ.

ມັນເປັນຄວາມອົບອຸ່ນທີ່ແທ້ຈິງ: ບໍ່ເຢັນໃນລະດູໜາວ ແລະ ບໍ່ຮ້ອນໃນລະດູຮ້ອນ ເຊັ່ນດຽວກັບຄວາມສົນໃຈທີ່ເງິບນິ້ງຂອງເຂົາທີ່ມີໃຫ້ຄົນໃນເຮືອນ.

ມັນເປັນຮ່ອງຮອຍຂອງເວລາ: ບັນທຶກສຽງຫົວຂອງຄອບຄົວ ແລະ ຮ່ອງຮອຍການເຕີບໂຕຂອງເຈົ້າ ເຊັ່ນດຽວກັບຮອຍຢັບໃນຫນ້າຜາກຂອງເຂົາ ທີ່ຖືກຈາລຶກດ້ວຍເລື່ອງລາວໃນແຕ່ລະປີ.

ມັນເປັນຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ຍາວນານ: ຄວາມອົດທົນ ແລະ ຄວາມອົບອຸ່ນຂອງໄມ້ ເຊັ່ນດຽວກັບຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ຄວາມອຸທິດຕົນຂອງເຂົາຕໍ່ເຮືອນຫຼັງນີ້.

ພື້ນໄມ້ເປັນຄຳໝັ້ນສັນຍາທີ່ "ໝັ້ນຄົງ" ທີ່ພໍ່ໃຫ້ກັບເຮືອນ.

ມັນບໍ່ດັງພູພຽງສີຂອງຜົນຝາ ຫຼື ຮູບຊົງຂອງເຟີນີເຈີທີ່ສັງເກດເຫັນໄດ້ຊັດເຈນ. ມັນມີຢູ່ຢ່າງເງິບງົງຢູ່ພາຍໃຕ້ຕີນຂອງພວກເຮົາ, ແຕ່ມັນກໍເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຄວາມອົບອຸ່ນ ແລະ ຄວາມປອດໄພທີ່ເປັນພື້ນຖານ ແລະ ຈຳເປັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງພວກເຮົາ. ພຽງແຕ່ຄືກັບຄວາມຮັກຂອງພໍ່, ລ້ຳເລິກ ແລະ ສຳຮອງ, ແຕ່ມັນກໍສາມາດຮັບນ້ຳໜັກຂອງທັງຄອບຄົວໄດ້.

ຂອງຂວັນທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນການເຂົ້າໃຈໃນຄວາມພະຍາຍາມຂອງລາວ ແລະ ສົນໃຈໃນຄຸນນະພາບຂອງຊີວິດລາວ. ລາວໄດ້ປູຖະໜົນທີ່ອົບອຸ່ນກັບເຮືອນໃຫ້ເຈົ້າ. ດຽວນີ້, ເຖິງເວລາແລ້ວທີ່ຕີນຂອງລາວຈະຍ່າງເຂົ້າໄປສູ່ສະຖານທີ່ທີ່ສະດວກສະບາຍ ແລະ ໜ້າເຊື່ອຖືຫຼາຍຂຶ້ນ.